میگم اگر امام حسین علیه السلام اون جور ناجوانمردانه به شهادت نمیرسیدن، یا خانواده شون اونطور به اسارت نمیرفتن یا اگر حضرت عباس اون طور دستاشون قطع نمیشد و اونجور شجاعانه مقاومت نمیکردن الان آیا اسمی از اونها و راهشون بود؟؟
به نظرتون برای خدا کاری داشت با اون جماعت سراپا مسلح ابن مرجانه کاری کنه که اون اتفاقات برای نوه رسول خدا پیش نیاد؟؟
همون موقع مگه آل امیه و آل زیاد از کشته شدن و تیکه تیکه شدن آل احمد صلوات الله علیهم اجمعین خوشحال و شادمان نبودن؟؟
و الان آیا راه و پیروان امام حسین زنده است یا پیروان راه یزید؟؟
االانم همینطوره اگر سیدحسن نصرالله اون جور با اون همه بمب به شهادت رسیدن، یا فرمانده یحیی سنوار با دست و پای قلم شده حتی جرات نداشتن بیان سمتش و تک تیرانداز حرمله صفتی اون جسم تکه تکه شده رو به شهادت رسوند هم یعنی تکرار تاریخ و اینکه راه حق همیشه پیروزه و هر روز پیشرفت میکنه و راه ظلم همیشه به تباهی و نابودی میرسه
و یه عده ای هم خوشحالن و اون عده از آل یزید و آل زیادن و همیشه بودن
اگر در راه حق باشیم، همیشه پیروزیم، چه پیروز ظاهری میدان جنگ باشیم چه به شهادت برسیم در هر صورت پیروزیم ولی وقتی جبهه باطل باشی در هر صورت بازنده ای، چه ظاهرا پیروز باشی چه کشته و هلاک بشی در هر دو صورت بازنده ای.
این کلام خداست و چه کسی راستگو تر از خداست، اینکه جاء الحق و زهق الباطل، ان الباطل کان زهوقا.
این فیلم شهامت و شجاعت فرمانده شهید یحیی سنوار واقعا در حین مظلومیت، افتخار آفرینانه و حماسی و غرور برانگیز بود، باید افتخار کنیم به خودمون و خوشحال باشیم که رهبران ما آنقدر شجاع و شریف و والا مقام هستن و دشمنان ما پست و حقیر و وحشی و بی شرف .
الحمدلله به خاطر رهبران مون
الحمدلله برای این جنگ که خیلی چیزها رو روشن کرد واسمون