چطور گذشت؟
بالا و پائین زیاد داشت ولی خوب بود
خدا رو شکر
خوب آدم ها خودشون رو نشون دادن و خوب راه نشون داده شد ...
بی شک شهادت حاج قاسم و بالتبع تشییع جنازه بی نظیر در تاریخ سردار سلیمانی که هنوزم با یادشون اشک تو چشمام جمع میشه مهم ترین واقعه امسال بوده؛ من از چهار راه ولیعصر تا میدون آزادی اومدم و ندیدم کسی رو که از سر خلوص و از ته دل غصه دار نباشه...
از اون ور همین شهادت خیلی ها رو دگرگون کرد، خیلی تاثیر داشت مخصوصا روی خودم؛ خدا رو شکر!
از طرفی مذبذب بودن و ملون بودن و نون به نرخ مفت خوردن یه عده رو خیلی خوب نشون داد، اونایی که تا سه روز بعد از سقوط هواپیما عین خیالشون نبود و به قولی به هیچیشون نبود و یهو که سپاه اعلام کرد اشتباهی زده خودشون رو چهل پنجاه روز عزادار نشون دادن و سیاه پوش بودن و از شادی خودشون رو محروم کردن!
من میگم آدم خودش رو میفروشه اقلا به قیمت بده و بفروشه و مفت نفروشه!
البته اداره مملکت توسط مسئولین امر روی کاناپه و فرش میلیاردی ابریشمی از ولنجک اونم ویدئو کنفرانسی وسط بحران روانی کرونا هم شایان توجه بود!
هر چند به نظرم بحران کرونا بیشتر از اینکه یک بحران بهداشتی باشه یه بحران روانی و رسانه ای بود؛ حجم سنگین فشار روانی و رسانه ای برای مردم واقعا خسته کننده بود و خدا رحم بهمون کنه، هر چند ما پوست کلفت شدیم و این چیزا نمیتونه مارو از راهی که داریم میریم منحرف کنه!
یه موضوع جالب دیگه ای هم که اتفاق افتاد این بود که تا اومدم بنویسم از دهنم رفت !
و در پایان ان شاالله سالی پر از سلامتی در همه ابعاد و جوانب نصیب ما بشه و بتونیم خودمون رو روز به روز بهتر و بهتر تر بکنیم!
