پنجاه و چند پدر تو سانحه معدن طبس فوت شدن، این خبریه که این دو سه روزه خیلی ها شنیدن ... 

راستش اومدم به بازمانده ها تسلیت بگم دیدم دلم خیلی برا اون پدر ها سوخت، گفتم یکم از مظلومیت پدرها بگم ...

 

پدرهایی که صبح تا شب کار میکنن، شب تا صبح فکر و ذکرشون تامین مادی و غیر مادی خانوادشونه و کمترین انتظار و توقعی از بچه ها و زنشون ندارن؛ این پدرها که از دست رفتن شمایی که پدر داری و همسر داری قدر ا ین گوهرهای بی ادعا و خاموش رو بدونین و این همه اذیتشون نکنید که وقتی از دستشون میدین تازه می‌فهمید کی و از دست دادید!

 

برای همه پدرهای در قید حیات آرزوی سلامتی، خوشی و رضایت میکنم، برای همه پدرهایی که از دست رفتن هم آرزوی غفران و رحمت الهی میکنم و برای اونهایی که پدر دارن آرزوی کنار گذاشتن خودخواهی و محبت بیشتر با پدرها، و برای همسرانشون آرزوی فهم و شعور و کمی عاطفه که شوهر شما پدره، یکم سعی کنین توهمات احمقانه تون رو کنار بذارید و توقعات خودخواهانه و عقده های وانشده تون رو سر همسرتون خالی نکنین، بذارید این پدر کمی نفس بکشه ...

 

خاصه روح همه پدران طبسی و البته غزه ای هم غرق در رحمت الهی