تومحل کارم یه خانم میانسالی هستن که خیلی بد نگاه میکنه, اون روز پیراهن آستین خیلی کوتاه پوشیده بودم و آستینش کمی از آرنجم هم بالاتر بود, تقریبا روی بازوهام , خودم خوشم اومده بود از فرمش ...
رفتم اتاق یکی از دوستان دیدم این خانم هم اونجا نشسته, دیدم شروع کرد به دید زدن دستام و بعضی نقاط بدنم و با یه شهوت خاصی گفت دستای خوبی دارینا ...
حس خیلی بدی گرفتم, احساس تجاوز بهم دست داد, انگار یکی متعرض من شده باشه ... دیگه اون لباس رو نپوشیدم و همیشه هم از برخود با اون زنه فراری م ...
با این خانمه کاری ندارم, اصلا موضوعم این خانم نیست, برام سواله, این خانم هایی که پر و پاچه شون بیرونه و تقریبا تمام مردای اطراف همچین نگاهی به اون پر و پاچه و پک و پوز دارن چطوری میتونن طاقت بیارن, من که مردم و تازه مرد مهاجمی هم هستم از این نگاه ها متنفر و متهوعم چطور زن ها میتونن این نگاه های جنسی هیز رو به خودشون تحمل کنن, واقعا عذاب آوره !
به عنوان کسی که که با حجاب کامل دستمالی شده با چادر متلک شنیده با لباس فرم اداری مورد مزاحمت قرار گرفته و وقتی هفت لایه کلاه و شال گردن و کاپشن تنش بوده دنبالش کردن که گیرش بندازن. باید بگم شما هیز ندیدین. ادم هیز کاری به لباس دختر نداره همین که تشخیص بده ضعیفست و زورش بهش میرسه شروع به ازار میکنه و شما اقایون هم می ایستید نگاهش میکنید که با خیال راحت کارش رو بکنه بعد میرید به جمع آشناهاتون میگید حتما کرم از دختره بود. ما هر چی بپوشیم برای ادم مریض فرقی نمیکنه، تنها راه حل اینه که فرهنگ آقایون رو عوض کرد تا به خودشون اجازه تعرض ندن و جلوی ادمای هیز از خانما حمایت کنن.