اعترافات شرمناک! :: یادداشت های اینجانب

خیلی وقت ها پیش میاد، اینکه به چیزایی فکر کنم و یا یادشون بیافتم که نمیتونم برای کسی تعریف کنم یا حتی اینجا بنویسمشون ...

فقط میتونم بشمارمشون:

از بعضیاشون شرم دارم، و خجالت میکشم چرا کردم، چرا گفتم؛

از بعضیاشون خجالت زده م کاش نمیگفتم و یا نمیکردم (فرقش با بالایی اینه که بالایی از دید دیگرانه ولی این یکی از دید خودمه)

بعضیاشون خیلی کار زشتی بوده ولی هنوزم که هنوزه دوس دارم و اگه پا بده باز انجامش میدم

بعضیشون هم که خیلی بد بودن، با بدی ازشون یاد میکنم ولی قول نمیدم که تو موقعیت ش انجامش ندم!

بعضیاشون هم بد بودن و محاله دیگه انجامش بدم.

+ کاش میشد با کسی این حرفها رو زد، یا پیش کشیشی، کسی اعتراف کرد، هر چند میدونم آدم بعد از اعترف اصلا سبک نشه و اصلا حس خوبی نداشته باشه .. اصلا ولش کنین بعضی چیزا رو فقط باید خودت بدونی و خدا و این دو تا فرشته بالاسر ...

++ بعضی وقتا به مردن که فکر میکنم، میگم این دو تا فرشته بالا سرم واسم آبرو نمیذارن، یعنی خودم واسه خودم آبرو نذاشتم، اگه بریم اون دنیا ملت بفهمن من کی بودم وچی کارااا که نکردم پشتم تیر نمیکشه، چیزیم نمیشه و این خیلی بده!! خیلی خیلی بد! (خیلی از این بی غیرتی و بی عاری ناراحتم)

۲۱ آبان ۹۹ ، ۰۹:۰۷

آقای سر به‍ راه

کشیش ها دهن لقن به زنت میگن:|

از بس کار خوب نکردم فرشته سمت راست من هنوز سر رسید سال 83 زیر دستشه:)

خراب این جمله شدم:)

۲۱ آبان ۹۹، ۰۹:۳۱

پاسخ:

عجب دهن سرویسایی هستن

خوب شد آخوندای خودمون اعتراف نمیخوانااا

بازم خوبه واسه تو از 83 بیکاره واسه من فکر کنم 73 باشه شایدم کمتر ...

:(((

شرمسارم به خدا! هر چند دروغ میگم نیستم!

۲۱ آبان ۹۹ ، ۱۱:۰۷

جهانِ هیچ

اعتراف پیش خدا و معذرت‌خواهی ازش و اینکه زود میبخشه و تازه آدمو دو ماچ میکنه میگه دیگه نکنی‌ها سرجاش.

ولی این کارای بد مثل زخمی شدن بدن میمونه که بعدش مرهم میخواد جبران میخواد.

زخمای‌ روح رو هم خدا براشون مرهم فرستاده، اینجوری درد عذاب وجدان هم کمتر میشه.

۲۱ آبان ۹۹، ۱۱:۱۵

درسته ...

نمیدونم چی بگم ...

بهتره سکوت کنم شاید بعدا چیزی اضافه کردم الان فقط باید سکوت کنم

۲۱ آبان ۹۹ ، ۱۹:۲۸

سارا سماواتی منفرد

سلام

به هرحال همه یجورایی رازهای مگو دارند و اگر اینکه اینقدر بد بوده باشند که وجدانتون تکان خورده باشه باید پشیمان شده باشید و پشیمانی واقعی مسلما در عدم میل به تکرار هست.

۲۲ آبان ۹۹، ۱۲:۱۲

بدبختی اینه اونایی که تکون داده رو نمیشه جبران کرد، ازون بدتر اونایی ن که اصلا وجدان و تکون نمیده و به قولی اگه پا بده دوباره تکرار میشه

۲۱ آبان ۹۹ ، ۲۳:۳۹

محمد قاسم پور

یاد رفسنجانی 1384 افتادم

۲۲ آبان ۹۹، ۱۲:۱۰

خخخ

هرچند پست قبلی بیشتر بهش نزدیک بود

۲۲ آبان ۹۹ ، ۱۰:۴۲

شنگول العلما

همه گناهکاریم.

وقتشه منم برم جدی حکمت 417 روی خودم پیاده کنم.

۲۲ آبان ۹۹، ۱۲:۱۱

به ماهم یادبدین شاید اثر کرد

۲۲ آبان ۹۹ ، ۱۳:۲۱

آخه شبیه این جملات رو رفسنجانی هم گفته بود. همین انواع شرمساری رو داشت میگفت، بعد گفت کارهایی کرده که هنوز هم خجالت میشکه بگه و از این حرفا!

۲۲ آبان ۹۹، ۱۹:۴۳

آره متوجه شدم

یادمه چندتا دختر پسر پشت میز بودن

۲۲ آبان ۹۹ ، ۱۵:۰۲

خوب وقتی که وجدان درد نگرفتید پس چرا موجب خجالت و شرمندگیتون هست (((-:

مطمئنا با این نگاهی که به اون اتفاقات دارید وقتی که زمانش برسه یا اینکه قسمتتان باشد دیر یا زود تکرار میشن و از قدیم الایام گفتن جوینده یابندست.

۲۲ آبان ۹۹، ۱۹:۴۷

خب پایه و بیس کار شرمسارانه است و من بخاطر حرف و نظر دیگران علنی ش نمیکنم و از گفتنش شرمسارم ولی تو درون خودم اصلا اینطور نیست متاسفانه

دیگه قراره کی برسه، چهل و پنجاه جواب نمیده فکر کنم هفتاد سالم بشه اتفاقی بیافته، اون موقع دیگه چ فایده داره آخه

۲۲ آبان ۹۹ ، ۱۹:۵۸

محسن رحمانی

به خدا بگو وازش طلب بخشش کن اون وقت میبینی چقدر سبک شدی .

۲۳ آبان ۹۹، ۱۴:۱۱

گفتن و استغفار آدم رو سبک میکنه ولی تکرار و تکرار گناه و هی توبه آدم رو بی عار میکنه و این بده

هرچند معتقدم این کار از توبه نکردن خیلی بهتره همین که در عین عمل نادرست امید به بخشش هست خیلی خیلی بهتر از اینه که بگیم آب از سرمون گذشته و ولش کنیم تا سقوط کنیم، حتی تو سقوط هم میشه برگشت....

یادداشت های اینجانب

اعترافات شرمناک!

نظرات (۸)