این سریال گرگ و میش رو مدتیه به اجبار و اکراه میبینم، خانواده ما، علاقه مند به دیدن این دری وری ها هستن و بنده یک نفر تک و تنها مخالفم که عملا زورم بهشون نمیرسه!
بگذریم موضوع اصلی طلاق اون خانم دکتره از آقای دکتر بود اونم به دلیل مسخره شک در اینکه شوهرش رابطه ای با یه زن دیگه داشته
خودخواهی و حماقت اون زن باعث میشه یه دختری به بلای بی مادری مبتلا بشه و یه پسری گرفتار بلای بی پدری!
بی پدر و بی مادری در زمان فوت یه تبعات منفی ای داره اما به دلیل جبری بعضا باعث خودساخته شدن بچه میشه ولی در زمانی که این جدایی و دوری به دلیل طلاق بشه، کاملا مخرب و ویران کننده است
به نظرم ما در وهله اول موظف به انجام تکالیفمون هستیم و تکلیفی بالاتر از ایجاد امنیت در خانواده و بالای سر بچه ها بودن برای مرد و زنی نیست، اینکه بخوان به عشق و حالشون برسن و یا هر غلط دیگه ای بکنن به هر دلیلی، توجیهی نمیتونه برای محروم کردم بچه از داشتن پدر یا مادر بشه، و این بزرگترین خیانت در حق بچه هاست.
+ این بحث رو با عیال کردم و ایشون گفتن مرده خیانت کرده و زنه باید تنهاش بذاره، و من بهشون گفتم اولا اون بحث خیانت نیست و نهایتا میتونه یه اشتباه باشه، و خیانت یعنی اینکه دو تا بچه رو آلاخون والاخون کنی و همه آینده روان و شخصیت بچه هارو به خاطر حماقت و خودخواهی طرفین به باد بدی!
++ دیشب دو تا طفل معصوم بچه های همسایه رو به روییمون تو حیاط بودن، خیلی غمگین بودن وقتی اومدم بالا دیدم پدر مادرش دارن باهم دعوا میکنن و فحش و فحش کاری و بزن بزن لابد؛ دلم برای بچه ها سوخت... اون طفل معصوم ها گناهی ندارن که اسیر حماقت ها و خودخواهی های ما باشن؛
مجبورم کمی مودبانه بگم به زن و شوهرهایی که هر روز باهم دعوا دارن، و اون اینکه غلط میکنین بچه میارید وقتی خودتون هنوز گرفتار خودخواهی های مسخره تون هستین و وقتی بچه میارین غلط اضافه تر میکنین عقده هاتون رو جلوی چشم اونها باز میکنین!
اگرم فکر میکنین حق دارید جدا بشید کور خوندین، حالا که بچه آوردین باااااااید تا آخرش بسازید به هم به خاطر اینکه بچه ها ضرورتا به حضور فیزیکی و حتی بدون روح شما نیاز اساسی دارن، اینو بفهمین!
* خودخواهی نوع ساده ای از حماقته!
اولا مرده واقعا خیانت کرده بود!
و مهمتر از اون پولش حرام بود و خودش هم هیچ مشکلی با این قضیه نداشت.
دوما طلاق مکروه ترین حلاله ولی حلاله. هیچ قانونی هم برای بچه داشتن یا نداشتن گفته نشده. می تونم درک کنم خودتون تلخی های بچه ی طلاق بودن رو از نزدیک دیدید اما اجازه ندید احساستتون به قضاوتتون سایه بندازه. طلاق عاطفی خودش تبعات بدتری داره. بچه ای که فقط حضور فیزیکی پدر و مادر رو داره و هردوشون در نهایت تنفر و بی عباقگی به این زندگی پیش هم موندن و طبیعتا جز با دعوا و بی مهری با هم رفتار کنن میتونه احساس خوشبختی کنه؟ اینکه در نهایت احترام بهم جدا شن که بهتره. البته بچه باید هردو رو بتونه ببینه که دادگاه هم همین رو میگه.
من طرفدار طلاق نیستم اما نمیشه گفت حرامه. نمیشه زن و مرد بعد از بچه دار شدن زنده به گور کرد و گفت حق یه نفس راحت کشیدن هم نداری! اگه صلاح و شرایط طوری باشه که طلاق تنها راه باشه اونها هم انسانن و اجازه دارن از حق طبیعی اشون استفاده کنن.