همیشه اول ماه رمضون یاد این شعر آخر ماه رمضون میافتم، همونطور که به یه چشم به هم زدنی الان شش روز از اردیبهشتم گذشته به همون سرعت عید فطر هم از راه میرسه و این شعر رو همه خواهند خوند ...

 

+ پارک ها و بوستان ها باز شدن،  همه مراکز تجاری که کاسبان منصف(!؟) توش کسب میکنن باز شدن، همه پاساژ ها باز شدن و...

تو پاساژ علاءالدین کیپ تا کیپ آدم تو هم وول میخوره عین روزای عادی، تو پیاده رو های اطرافشم همینطور، مترو صبح ها غلغله است،‌ شایدم قلقله است نمیدونم، به قول مهران احمدی تو سالن های تیاتر الان دارن ماسک میدوزن (تو مساجد احتمالا این کار و نمیکنن یا انقدری نیست که ارزش یادآوری داشته باشه)، انجمن سینماداران کلی اصرار داره که سینماها و مراکز فرهنگی(!؟) باز بشن، دورهمی با بیننده داره ضبط میشه، بالاخره اومدن یه آدمی که نمیدونم چقدر ارزش داره تو قاب تلویزیون چقدر ضرورت داره و ...

 

این همه حقد و کینه و عقده برای مسجد و نماز رو نمیتونم درک کنم،‌ این وسط فقط مساجد باید تعطیل باشن!!!

 

++ به قول آگهی های دیوار، ناظر محترم دیوار این آگهی تکراری نیست لطفا منتشر نمائید!