نشسته بودم پشت میزم تلفنم زنگ خورد, اومدم بردارم قطع شد, دیدم شماره خواهر یکی از دوستانی بود که مشاور بودن, حالا یادم نمیاد چرا شماره خواهرش رو ذخیره کرده بودم ولی خب داشتم به این فکر میکردم که دوباره زنگ زد ...
گفت سلام آقای اینجانب, صداش ناراحت بود
گفتم سلام خوبی, خواهرت خوبه؟ بچه هات چطورن خوبن؟
یکم حال احوال کردیم و بی مقدمه رفت سراغ اصل مطلب:
(خواهرش یکی از مشاوره های حاذق هستن, راستش یک جلسه رفته بودم پیششون تقریبا از جلسات سوم چهارم دیگه من مشاورش شدم و میشست ساعت ها بامن راجع به خودش و خانوادش حرف میزد و منم ... قضیه حدود 15 سال پیش ایناست اون موقع بچه اولش تازه به دنیا اومده بود)
گفت یادته خواهرم با یکی دوست شده بود, گفتم آره خب ... چطور؟
گفت ماجرای رابطه من رو هم که میدونی ....گفتم اوهوم :(
گفت هیچی دیگه, همین.
چند لحظه به سکوت گذشت, ادامه داد حالم یه جوریه, بچه هام رو میبینم از خودم بدم میاد, دلم نمیخواد بغلشون کنم, تو رابطه م هیییچ لذتی نمیبرم, شوهرم همه ش میگه چته منم خودم رو میزنم به اون راه, افتادم دنبال کار, خودم رو مشغول کردم تو یه جایی, ولی از یادم نمیره, حالم و خوب نمیکنه نمیتونم ازش فرار کنم
گفتم خب...
چند سال گذشته, اوایل خیلی خوب بود, خیلی هیجانش رو دوست داشتم, خیلی رابطه عاشقانه ای داشتیم, باهم بیرون میرفتیم, شبا پیام میدادیم, قایمکی حرف میزدیم و ...
رابطه هم داشتین؟
گفت اوهوم ... چند بار خونه خواهرم رو جور کردم(چون خواهرش هم همینکار و میکرد برای دوستش, حالا اصلا به قیافشون نمیخوره ها)... چند بارم که زن ش خونه نبود رفتم خونه ش ...
ادامه داد راستش اون اوایل خیلیی دوستش داشتم, اصلا براش میمردم, همه کار میکردم, بچه هام رو میسپردم مادرشوهرم زیر بار منتشون میرفتم که برم ببینمش, هزار تا بهونه جور میکردم که باهاش باشم ولی بعد از چند سال ...
بعد از چند سال چی؟؟
بعد از چند سال .... دیدی از خوردن یه غدایی دیگه لذت نمیبری و برعکس حالت رو به هم میزنه, حالم بهم میخورد, از اون نه ها, از خودم ... همه ش صحنه های رابطه مون میاد جلوم با اینکه هنوزم لذت میبرم ولی حالمم به هم میخوره ...
پرسیدم خواهرت چی؟ من خیلی وقته باهاش تماسی نداشتم اون هنوزم تو رابطه است باهاش ...؟؟
گفت نه چند سالیه تو ترکه و درگیر خودشه ...
هیچی نگفتم, چند لحظه سکوت بود ... گفتم خب الان میخوای چی کار کنی؟
هیجی .. میخوام خودمو بکشم, گم و گور کنم ...
گفتم خب چرا نمیکنی؟!
گفت نمیشه که به مامانم چی بگم؟ به بچه هام و شوهرم چی بگم ... بعدش چی میشن ...
گفتم آهان !
گفت اون موقع ها واسه خواهرم خوب راهنمایی میکردین, دیگه از سر ناچاری یهو به سرم زد بهتون زنگ بزنم...
گفتم چند وقته رابطه نداری؟
گفت یک سال و خورده ای
گفتم چند سال رابطه داشتی
گفت سه سال و خورده ای
گفتم پس دو سال مونده!
گفت چی؟
گفتم اینکه خالی بشی, بره زیر, روش خاک بریزی, تا سعی کنی یادت بره, تا دیگه بالا نیاریش ...
گفت چرا بهم فحش نمیدی!؟ (از اینجا به بعد با گریه باهام حرف میزد) چرا نمیگی غلط کردی بکش, خودت کردی گه خوردی حالا اینم تاوانش, تو هزار بار میگفتی ادامه ندم حتی وقتی مچش رو واسم رو کردی ... خاک تو سر من
یکم از این خودزنی ها کرد و بهش گفتم من خودم رطب خوردم, چطوری میتونم منع رطب کنم ... من از اول رابطه ت رو میدونستم, هر روز سراغت رو میگرفتم, برنامه رفت و آمد و حتی رابطه هات رو داشتم, حتی یادته یه بار باهم اون موقع ها صحبت کردیم بهت نشون دادم اون آدمه فقط دنبال هیجان جنسی رابطه ش با توه و اگر پا بده با خواهرت هم همزمان رابطه برقرار میکنه و دیدی که یه بار نشونت دادم ...
گفت آره یادمه ولی خب من بهش وابسته شده بودم, حتی با وجود اینکه مچش رو گرفتم که میخواست با خواهرم باشه نمیتونستم کاری کنم ...
گفتم الان میخوای چی کار کنی؟
گفت هیچی, داشتم میمردم گفتم به کی بگم هیشکی نبود به تو زنگ زدم, ببخشید ناراحتت کردم ...
گفتم اشکال نداره, من خیلی وقته ناراحتتم!
بدون هیچ حرف خاصی خدافظی کرد و قطع کرد.
این رابطه و رابطه های مشابه از ساده ترین چیزها شروع میشه, از خصوصی حرف زدن ها و درددل کردن های زن ها و مردها باهم ... بدون حضور دیگران!
کسی هم نمیتونه خودش رو مصون از این اتفاق بدونه و ممکنه کوچیکترین شل شدن و پا دادن آدم رو وابسته کنه؛ وابستگی عاطفی و روانی عین مواد مخدر میمونه مگه به این راحتی ها میشه ازش گذشت و تن به خواسته هاش نداد ...
بحث تعهد نیست؛ بحث افتادن تو چاه رابطه های ویرانگره, خیلی وقتها ناخواسته تو چاهی میافتیم که در اومدن ازش کار هر کسی نیست, واسه همینه که میگن رابطه مرد و زن خیلی باید محدود و کنترل شده باشه, به خصوص تو فضاهای خصوصی ...
مطلب مرتبط:
حالم بد شد
تا انتها نخوندم...
انسان با خودش چه ها که نمیکنه...