نمیدونم این ریا است یا نه، راستش تازه فرض کنید هم ریا بشه ولی من فکر میکنم علنی بگم بد نباشه
از وقتی که همایش ایران همدل راه افتاد و اسکان خانواده های لبنانی مطرح شد، در قدم اول آمادگی پذیرایی تو خونه خودمون برای چند ماه رو اعلام کردم و گفتم فوقش ما میریم خونه حاج خانوم اینا و اون عزیزان بیان خونه ما، بعلاوه یه خونه خالی که حاج خانوم داشتن و به عنوان تفریح و ویلا تو یکی از شهرستان ها ازش استفاده میکردیم رو کاملا در اختیار عزیزان لبنانی قرار بدیم، البته ظاهرا بحث اسکان شون فعلا آنقدر گسترده نشده ولی خب ما اعلام آمادگی کردیم.
وقتی دیدم خونه به کار نیومد، بحث دادن طلا شد، خب متاسفانه فعلا ریالی مشکل داشتم و حدود ۴ هزار دلار داشتیم که اون رو تقدیم این راه کردیم تا شاید ان شالله مشمول جهاد با مال شده باشیم. در زمانی که مجال جهاد با جان نداریم و از قضا جهاد با مال اولویت هم داشته .
خدا کنه ما رو در جهاد راه خدا سهیم بدونه.
الان تو خونه خیلی ها، کلی طلا و ارز تلنبار شده و جمع کردیم برای روز مبادا، به نظرم روز مبادایی ازین مبادا تر نداریم، ان شاالله بتونیم دل بکنیم از مال دنیایی که برای هیشکی نمونده و دل بدیم به جهاد در راه خدا که همیشه ماندگاره.
بنده اشکالات زیاد اخلاقی، رفتاری، شخصیتی و ایمانی دارم، قطعا معصوم نیستم و کلی گناه کردم و میکنم، ولی این معنیش نیست که مثلا یه جایی یه کار کوچیک نکنم، اینو گفتم که بگم اگر چیزایی ازین دست میگم برای اینه که بگم درسته داغونم ولی سعی میکنم خودم رو شبیه آدم های خوب کنم، همین.
