زندگی های امروز درگیر توهمات و حماقت هاییه که اثرات و تبعات منفی ش سالها بعد خودش رو نشون خواهد داد، یه نمونه ش و امروز صبح باهاش دوباره برخورد کردم...
سرمیز صبحانه حرف بچه شد، چند نفری گفتن یه بچه مارو گرفتار کرده الانم که تعطیلن خانمم کلی سختشه و ازین حرفا... فکر کنم جز یک نفر بقیه یا بچه نداشتن یا یکی نهایت !
من سکوت کردم، یکی برگشت گفت دلم واسه بچه های الان میسوزه بیست سال دیگه نه برادری، نه خواهری نه پدر و مادری ... تنها و بی کس میمونن ...
منم غصه م شد، واقعا این نگاه متوهمانه و احمقانه ای که اجازه تولد یه خواهر و برادر برای بچه رو به خانواده ها نمیده و زنان با خودخواهی و تنبلی شون مانع ش میشن رو بچه هامون باید تاوان بدن ...
بیچاره بچه های تنها
سلام
فرزند دوم اولش سخته ولی بعدش راحت تره
مثلا تکی شاید تو اتاق نره بخوابه. اما دو تایی تو اتاق می خوابن.
یا وقتی می خوایم تنهاشون بذاریم دو نفر کنار همند.
یکی مراقب دیگری.
توی رقابت با هم غذاخور می شن.
تنهایی فقط با موبایل باید بازی کنند اما دو تایی با هم بازی می کنند.
یکی به دیگری تو درسش کمک می کنه
خودخواه نمی شن.
یعنی در کل بخوایم حساب کنیم راحت تر می شه.
اما معمولا فقط زایمان و پوشک و .... اولش می بینن می گن سخت تره.