فرض کنیم تو جامعه ای، 200 نفر زندگی میکنن، 100 نفر آقا و 100 نفر خانم؛ تو همین جامعه هم 100 فرصت شغلی وجود داره، سه تا حالت میتونیم برای تقسیم فرصت های شغلی تو جامعه متصور باشیم:
- هر 100 شغل به 100 آقا برسه
- هر 100 شغل به 100 تا خانم برسه
- 50 شغل به 50 آقا و 50 شغل به 50 خانم برسه
تو حالت اول جامعه ای دارم که 100 مردش کار دارن و یکی از اساسی ترین شرایط رو برای ازدواج یعنی داشتن شغل و درآمد رو دارن و میتونن ازدواج کنن، یعنی ما جامعه ای رو خواهیم داشت که 100 خانواده خواهد داشت.
تو حالت دوم، جامعه ای داریم که 100 مرد بیکار داره، و قاعدتا امکان ازدواج نخواهند داشت و 200 فرد مجرد خواهیم داشت.
و تو حالت سوم جامعه ای داریم که 50 آقای بیکار داریم و 50 خانم که کار دارند، یعنی 50 آقا طبعا نمیتونن تشکیل خانواده بدن، و 50 خانم داریم که توقعاتشون با توجه به استقلال مالی ای که پیدا کردن بالا رفته و از 50 گزینه شاغل که امکان ازدواج دارن خب دیگه به راحتی تن به ازدواج بهشون نمیدن و در بهترین حالت 50 خانواده داریم و 100 مجرد!
همین!
سلام.
کاش به این دو دو تا های زندگی، بیشتر دقت کنیم...
ممنون از پست زیباتون.